Tam 12 yıl olmuş Tarsus Vilayet Gazetemizin serüveninin başlama zamanı.Herkesin gazeteci olmayı pek sevdiği şehrimizde şehrin gazetesi olma yolculuğumuz 12 yıl önce tam da bu ay başlamış yine.
Peki, 12 yılda ne değişti güzel ülkemde?
Daha mı az kadın cinayeti oldu?
Daha mı çok kadın işgücüne katıldı?
Çocuk gelin sayımızda düşmemi görüldü?
Taciz tecavüzler bitti de tecavüzü akıldan geçirmek bile büyük cezalarla yargılanır mı oldu?
Topyekûn öyle bir gelişmişlik seviyesine geldik, haklarımızı korumada öyle geliştik ki dünyanın yaşanabilir ülkeleri arasında mı yer aldık?
Terör mü dediniz? Bu kavram bile neredeyse unutuldu mu yoksa?
Eğitim seviyesine öyle ilerledik ki teknolojiyi dünyaya satar olduk, bilim adamları bizim ülkemizde yaşamak için sıradalar
Trafik mi dediniz? O da ne?
Bizim ülkemizde suç işlenmez, kimse kimsenin hakkına tecavüz etmez, herkes önce karşısındakini düşünür, adaletsizlik, saygısızlık hatta ahlaksızlık doğduğumuzdan itibaren ailede kötülüğü öğretilen kavramlardır.
Çocuklar sokaklarda sadece oynamayı değil, paylaşmayı, yaşamı öğrenir. Saygı duyar insanlara sevgi gösterir yaşı ne olursa olsun.
Benim ülkemde insan her şeyden önemli her şeyden kıymetlidir.
Benim ülkemde insanım mutludur. Ve herkesin mutluluğu için çalışır…
Demeyi ne çok isterdim…
Yazdıklarımı sınırsızca uzatabilmeyi
Ülkemi sayfalar dolusu övebilmeyi
Keşke bu 12 yılda ülkemde bunların hiç olmazsa birkaç tanesi olabilseydi
Hiç olmazsa biri.
Şimdi yine ve yeniden farklı içeriğimizle sayımızı yayınlıyoruz.
Büyüdük, geliştik, kendimize yeni ufuklar açtık.
Yeni konular, yeni okuyucular kattık bünyemize.
Yazdık, yine yazdık, okuduk, yine okuduk
Her gün yeni bir şey öğrendik
Ve her gün ne kadar çok öğrenmemiz gerektiğine şahit olduk.
Ama ülkem her geçen gün geriye gitti.
Değil öğrenmeyi, bildiklerini bile unuttu
Daha fazla kadını öldürdü.
Daha çok çocuk çocukluğunu unuttu.
Taciz tecavüz normalleşti
Kötülük sıradanlaştı
Korku içimize yerleşti
Ülkem acıya, hüzne alıştı
Daha yazacak çok konu, kişi, haber, öğrenilecek çok bilgi varken
Ülkemde bilgi değerini kaybetti
Tek gerçek insan iken
Ülkemde insan bile yalan oldu
Biz sadece yeniden derken ama ülkem yolun başındakilerle dolu
Ve üzüldüğüm TEK ŞEY
Geriye gitmek onların doğru sandığı geleceğin yolu idi…
